Karin Sitalsing over Boeroes
In 1845 vertrokken zo'n vierhonderd arme Nederlandse boeren naar Suriname, onder de bezielende leiding van een predikant. Deze Arend van den Brandhof had een plan: hij wilde in de verre tropen een nederzetting stichten van brave, hardwerkende Nederlands hervormden, hijzelf zou aan het roer staan, als 'herder en bestuurder'.
Maar toen de boten arriveerden bij de verlaten plantage Voorzorg, waar de nederzetting moest komen, raakten de kolonisten in paniek: het beloofde land bleek een modderpoel, de droom een nachtmerrie. De kolonisatie was amper voorbereid, huisvesting en afwatering was er nauwelijks, om van het beloofde vruchtbare land en het toegezegde vee maar te zwijgen. Tot overmaat van ramp brak er een epidemie uit. Binnen een halfjaar was de helft van de kolonisten overleden.
De andere helft ploeterde verder, settelde zich, met vallen en opstaan, eerst in het nabijgelegen dorpje Groningen, later in een haar toegewezen gebied aan de rand van Paramaribo. Daar woonden zij, en later hun nakomelingen, zo'n honderd jaar tamelijk geïsoleerd, tot er wegen kwamen, en scholen, en andere factoren die de wereld dichterbij brengen, en zo kwam langzaam een einde aan de hechte gemeenschap van nazaten van de Nederlandse kolonisten, die Boeroes werden en worden genoemd.
Vandaag de dag zijn de Boeroes een rariteit, vallen ze overal net een beetje buiten. In Suriname vallen ze op omdat ze wit zijn, in Nederland omdat ze een tropische tongval hebben.
Karin Sitalsing, schrijfster en journalist, dook in de bijzondere geschiedenis van deze groep migranten, waar ze zelf uit is voortgekomen. Boeroes gaat een beetje over de Boeroes, een beetje over Suriname, maar eigenlijk gaat het ten diepste over migratie, over beslissingen nemen zonder dat je goed weet waar je aan begint, over in het diepe springen en er maar het beste van hopen. Over sluimerheimwee, over je ergens thuis voelen of juist niet. Over verlangen naar een andere plek, en je tegelijkertijd realiseren dat je ook op die andere plek een vreemde zou zijn.
Broodje Cultuur wordt op 13 februari gehouden in Grandcafé Rue de la Gare, Stationsstraat 8 in Emmen en duurt van 12.00-13.40 uur. Inloop vanaf 11.30 uur. U kunt zich opgeven per mail.